Dlaczego ludzie uprawiają seks?
Jerzy Vetulani pisał, że seks jest czasochłonny, wymaga mnóstwa wysiłku, pochłania morze energii, daje jednak taką dawkę przyjemności, że wszystkie te wady tracą znaczenie. Cóż mogę więcej dodać?
Seksualność jest siłą pozwalająca spotkać się z drugim człowiekiem w bardzo szczególny, bliski i przynoszący wzajemną rozkosz sposób. Przynosi, prócz przyjemności, rozmaite korzyści: może, na przykład, umacniać związek z partnerem, doprowadzić do poczęcia dziecka, wzmacniać poczucie własnej atrakcyjności, rozładowywać stres, poprawiać samoocenę, działać prozdrowotnie, podwyższać poczucie zadowolenia z życia. Co jednak jeśli seksualne spotkanie z drugim człowiekiem jest utrudnione lub niemożliwe? Jeśli zamiast przyjemności przynosi frustrację lub niepokój? Albo gdy zamiast pożądania odczuwamy lęk, poczucie winy lub przekonanie o własnej nieadekwatności? Co jeśli nie spełniamy się w fizycznej miłości?
Psychoterapia nakierowana na problemy seksualne zwana również psychoterapią seksuologiczną rozumie jak ważne dla dobrostanu człowieka jest zadowolenie z życia intymnego i dąży do maksymalizacji satysfakcji przy jednoczesnym poszanowaniu przekonań, wartości i postaw klienta. Psychoterapia seksuologiczna dostrzega, że na funkcjonowanie intymne człowieka mają wpływ rozliczne czynniki natury biologicznej, psychologicznej, społecznej i kulturowej. Rozumie także, że seksualność jest integralną częścią istoty ludzkiej nie zaś osobnym, wyizolowanym zjawiskiem. Skutecznie psychoterapia problemów seksualnych nie zajmuje się zatem tylko tym, co dzieje się w sypialni, postrzega człowieka holistycznie, jako psychofizyczną całość, z zapleczem indywidualnie zebranych doświadczeń i przemyśleń, a także jako część rodziny, kultury i społeczeństwa. Psychoterapia seksuologiczna oparta jest na zaufaniu oraz szacunku wobec celów, przekonań i uczuć klienta. Chroni jego prywatność i intymność poprzez obowiązek bezwzględnego dochowania tajemnicy zawodowej, z której psychologa- seksuologa zwolnić może jedynie orzeczenie sądu.
Często zadawane pytania.
Czego może dotyczyć psychoterapia seksuologiczna?
- trudności relacyjnych- problemów w nawiązywaniu kontaktów, utrzymywaniu satysfakcjonujących więzi seksualnych, zaburzeń komunikacji w związku
- dysfunkcji seksualnych takich jak zaburzeń erekcji, przedwczesnego lub opóźnionego wytrysku, zaburzeń orgazmu u kobiet i mężczyzn
- braku lub utraty potrzeb seksualnych,
- doświadczania niechęci albo lęku w związku ze sferą seksualną
- odczuwania bólu podczas zbliżenia
- nadmiernego popędu seksualnego,
- nietypowego kierunku potrzeb seksualnych
- problemów osób nieheteroseksualnych i ich rodzin,
- problemów osób transpłciowych, interseksualnych i ich rodzin,
- doświadczenia przemocy seksualnej
- poprawy satysfakcji z życia seksualnego
- i wielu innych.
Jak przebiega wizyta u seksuologa?
Spotkanie z seksuologiem-psychoterapeutą opiera się głównie na rozmowie. Specjalista taki nie dotyka pacjenta, nie bada fizykalnie aczkolwiek często prosi o wykonanie określonych badań laboratoryjnych lub konsultację lekarską.
Podczas pierwszej wizyty (lub kilku pierwszych wizyt) zbierany jest wywiad, który pozwala na postawienie hipotez dotyczących przyczyn doświadczanych przez pacjenta trudności następnie opracowywany jest plan terapii, która bazuje na rozmowie, self experience oraz pracach własnych których wykonanie pomiędzy sesjami zleca psychoterapeuta klientowi.
Jak długo trwa terapia?
Niestety, nie sposób udzielić uniwersalnej odpowiedzi na to pytanie. Zależy bowiem ona od natury dolegliwości, oczekiwań pacjenta, celów terapii i wielu innych czynników.
Czy na spotkanie z seksuologiem mam przyjść sam/sama czy z partnerką/partnerem?
I znów, to zależy. Od rodzaju problemu, oczekiwań i potrzeb obu stron. Być może na pierwszą wizytę przyjdziesz sama/sam a psychoterapeuta zaprosi na kolejne spotkanie także Twojego partnera/partnerkę. A może przyjdziecie obydwoje ale podczas sesji ustalicie wraz ze specjalistą, że na kolejne spotkania będzie przychodziło tylko jedne z Was.